Voor mijn 60e verjaardag besloot ik mezelf een sabbatical cadeau te doen; een jaar lang te voet trekken door Europa. Het leek me wel leuk om 10.000 km te gaan lopen, zoveel mogelijk zonder plan en met slechts twee harde voorwaarden: ik wilde het niet te koud hebben en ook niet te warm.
Waarom ik dit wilde? Daarom! Een echte reden had ik niet, het was een onweerstaanbare en authentieke drang van binnenuit, die ik gewoonweg niet kon negeren, al kostte het me jaren dit plan ook daadwerkelijk uit te voeren. Het vereiste toch wel heel wat moed om me in het ongewisse te storten en de eerste stap te zetten. Ik was bovenal heel nieuwsgierig wat deze voetreis mentaal met me zou gaan doen, mijn interne reis dus, over de fysieke uitdagingen maakte ik me eigenlijk niet zo’n zorgen. Afgelopen tien jaar heb ik veel gelopen – voor die tijd overigens geen stap – en inmiddels heb ik dan ook best veel langeafstandswandelervaring opgedaan.
En zo geschiedde, 1 mei 2024 trok ik de deur achter me dicht en ging ik op pad, het avontuur tegemoet. Uiteindelijk werd het een reis van negen maanden en legde ik ruim 5.500 km af. En ja, ik kwam eerder terug, ik maakte het jaar niet vol. Dit was niet omdat ik het niet leuk vond, integendeel zelfs, het was werkelijk een fantastische ervaring, maar na driekwart jaar was het glashelder voor me dat dit het leven is dat ik voor altijd wil gaan leiden: een wandelend nomadisch bestaan als schrijver op blotevoetenschoenen (barefoot shoes*); al mijn spullen in mijn trouwe wandelkar Wheelie en gaan!
ONDERWEG BEN IK THUIS
Marnix (2024)
Verleden
In vogelvlucht: afgestudeerd aan de HEAO – Hoger Economisch en Administratief Onderwijs met specialisatie Commerciële Economie / Internationale Marketing. Daarna heb ik bijna tien jaar in Spanje gewoond en gewerkt bij een tweetal internationale bedrijven. Na terugkomst in Nederland en na wat omzwervingen in de financiële wereld, startte ik mijn eigen bedrijf op het gebied van coaching en training.
Heden
Privé: Ik woon alleen en ik heb een zoon (2001) en een dochter (2003).
Werk: Ik heb een managementondersteunende baan van 32 uur per week bij een grote organisatie die zorg draagt voor de opvang van vluchtelingen. Ik heb de luxe dat ik iedere twee weken vier dagen op pad kan met mijn tent om te ontsnappen aan de bureaucratische processen, de vergaderingen en de Excel-sheets en me voor te bereiden op mijn toekomst
Passies: Langeafstandswandelingen maken en schrijven. Deze twee passies wil ik verenigen in mijn toekomstige leven.
Toekomst
Ik heb mezelf een jaar gegeven om alles in orde te maken zodat ik definitief op pad kan gaan. Daarvoor moet ik wel nog ‘even’ een manier verzinnen om onderweg in mijn onderhoud te kunnen voorzien om zodoende deze droom waar te kunnen maken. Helaas heb ik geen miljoenen op mijn bankrekening, maar gelukkig is dat ook niet nodig, veel heb ik niet nodig. Met weinig ben ik de gelukkigste man op aarde; met mijn tentje, goed eten, een mooie route en sporadisch wat meer luxe – een douche, een wasmachine, even pas op de plaats – is het al snel meer dan goed.
*barefoot shoes: ik ben er heilig van overtuigd dat conventionele schoenen op de lange termijn meer kwaad doen dan goed, vandaar dat ik principieel en consequent barefoot shoes draag voor de gezondheid van mijn voeten én mijn lijf.